Stara dusza - co to znaczy i cechy. Wiek duszy a numerologia (11, 22, 33, 44)

Czy istnieje sposób, dzięki któremu będziemy w stanie dowiedzieć się, czy jesteśmy starą duszą? Czy stara dusza posiada jakieś określone cechy? Jak rozpoznać starą duszę? Niektórzy uważają, że wszyscy nimi jesteśmy, jednak jedni dłużej, a inni trochę krócej.

Nie da się ukryć, że istnieją różnice pomiędzy ludźmi - i to całkiem spore. Można powiedzieć, że to świadczy o tym, że nie powstaliśmy w tym samym momencie. Inaczej się rozwijamy i jesteśmy na różnych etapach życia duchowego.
Pytanie: jak rozpoznać w jakim momencie się znajdujemy? Jesteśmy duszą młodą, dojrzałą czy starą?

Dusza każdego z nas jest w innym wieku, choć czasami nie zdajemy sobie z tego sprawy. Każdy z nas postrzega inne sprawy za ciekawe (dla jednego będzie to sport, dla kogoś innego sztuka). Różni nas także obszar świadomości, postawa osobista, sposób komunikowania się, a także to, w jaki sposób odnosimy się do określonych tematów. Zatem jedno jest pewne - różnimy się.

Wszyscy musimy wielokrotnie inkarnować, najpierw jako rośliny i zwierzęta zanim będziemy mogli narodzić się jako ludzie. Później, już jako ludzie, wciąż musimy powtórnie przychodzić na Ziemię zanim dowiemy się po co tu jesteśmy i czego musimy się nauczyć.

Na wstępie warto zaznaczyć, że na wiek duszy nie mają wpływu takie czynniki jak:

- wiek określonej osoby,

- dojrzałość emocjonalna,

- pozycja społeczna, zawodowa,

- osiągnięcia, również duchowe (bo biskup nie musi być starą duszą).

Wniosek jest jeden: czasami możemy mieć do czynienia ze staruszkiem o młodej duszy, jak również z pięciolatkiem o starej duszy. Możliwe jest spotkanie profesora doktora habilitowanego o młodej duszy oraz pracownika fabryki o bardzo starej duszy. Nie mam tutaj reguł, a powyższe czynniki nie świadczą wcale o wieku duszy.

Okazuje się, że dojrzała dusza może mieć zarówno duchowe pragnienia (czyli odczuwa chęć doskonalenia się) oraz wykazywać zainteresowanie sprawami typowo ziemskimi (jak chęć dorobienia się, marzenia o karierze międzynarodowej itp.). Z drugiej strony możemy spotkać duszę starą, która nie wykazuje zainteresowania sprawami duchowymi, ale nie ma też ambicji, aby rozwijać się w sferze zawodowej. Poniżej znajdziesz opisy wieku duszy na poszczególnych etapach.

1. Dusza na poziomie noworodka

Szacuje się, że istnieje ok 1% dusz na poziomie noworodka. Zazwyczaj życie takich dusz jest twarde i wymagające, a także nie trwa zbyt długo, gdyż jest zazwyczaj walką o przetrwanie. Osoby o duszy noworodka utrzymują bliski kontakt z naturą, co powoduje, że nie odczuwają odłączenia od niej, a wręcz przeciwnie. Czują łączność nie tylko z przyrodą, ale również z rodziną, plemieniem, społecznością, czy ogólnie - z otaczającym światem.

Osoby o duszy noworodka posiadają świetnie rozwinięty instynkt, za to mogą mieć problemy z etyką lub moralnością. Zazwyczaj jest tak, że muszą one być informowane o tym, co wolno, co jest właściwe, a co już nie. Czynności takie jak jedzenie traktują raczej jako konieczność, która pozwoli im na przeżycie, dlatego nie chcą rozwijać np. zdolności kulinarnych.

Niekiedy potrafią być odpowiedzialne, ale jedynie w mało wymagających sytuacjach i niewielkim zakresie. Nowoczesne społeczeństwo, w którym żyjemy może być zbyt skomplikowane dla osoby o duszy noworodka, dlatego zazwyczaj żyje ona w środowisku jak najbardziej naturalnym. Często żyją na marginesie swojej społeczności, nie podejmując stałego zatrudnienia, gdyż niesie to ze sobą przymus. Dusze na poziomie noworodka rzadko osiągają wysoką pozycję w społeczeństwie.

2. Dusza na poziomie dziecka

Po etapie noworodka dusza przechodzi do etapu dziecka. Na tym poziomie czekają ją nowe doświadczenia, które z pewnością nie będą wiązać się już z przetrwaniem i strachem, ale będą bardziej wyrafinowane. Na tym etapie dusza wciąż, pomimo pewnej pewności, potrzebuje przewodnika, kogoś, kto wskaże jej kierunek. Zazwyczaj szuka ona liderów, w sferze religii, polityki, własnej społeczności, których mogłaby uważać za autorytet i podążać za ich głosem. Osoby na poziomie dziecka cenią sobie bardzo swój kraj, poszczególnych polityków, są przywiązane do tradycji i rytuałów, które dają poczucie bezpieczeństwa. Ważne jest dla nich prawo oraz porządek, przestrzeganie reguł, które panują w społeczeństwie. Zazwyczaj są dobrymi obywatelami i postępują zgodnie z prawem. Ich życie rodzinne często przepełnione jest miłością i troską o najbliższych. Utrzymują relacje nawet z dalszymi krewnymi, chcą być częścią wspólnoty. Dusze Dziecięce najczęściej szukają małych społeczności.

Najczęściej dusze na tym poziomie wszystko to, czego nie rozumieją, uważają za zło, a siebie uważają za tych dobrych, dlatego jeśli coś pójdzie nie po ich myśli to, nigdy nie przyznają się do błędu. Osoby, które są podobne do nich także uważają za dobre, natomiast ludzi o odmiennych poglądach - za złe. Zazwyczaj takie osoby postrzegają świat czarno-biało.

Dusze znajdujące się na poziomie dziecka nie tolerują wulgaryzmów, ani agresji czy przemocy. Starają się przestrzegać zasad uprzejmości i etykiety, tak by móc utrzymywać poprawne relacje z otoczeniem, a także po to, aby zachować dystans, również w sferze emocjonalności i poufałości. Osoby o duszy dziecięcej są zazwyczaj prostolinijne, często naiwne. Mają świetny kontakt z dziećmi, dlatego idealną dla nich pracą jest praca nauczyciela czy przedszkolanki.

3. Dusza na poziomie młodym

Osoby o duszy na tym poziomie są zazwyczaj zdobywcami nastawionymi na sukces. To właśnie niezależność i sukces są dla nich głównymi motorami napędowymi działania. Młode dusze walczą o jak najwyższą pozycję w społeczeństwie, władzę i bogactwo. Współzawodnictwo jest głównym elementem ich życia. Na tę rywalizację składają się porównania nie tylko w sferze zawodowej. Kto lepiej zarabia, kto jest bogatszy, kto ma najszybszy samochód, kto jest ładniejszy, kto ma piękniejszy dom itd.

Najczęściej uważają siebie za lepszych, głównie ze względu na swoje osiągnięcia. Jednak wciąż mają ambicje być coraz lepsi, bogatsi, wpływowi. Wolą podejmować działania samodzielnie, ewentualnie angażują w swoje przedsięwzięcia osoby o tym samym lub podobnym statusie społecznym czy ekonomicznym. Lubią otaczać się ludźmi o tych samych poglądach, podobnym poziomie materialnym, hobby, z którymi tworzą zamknięte kręgi, do których wpuszczają jedynie podobne im osoby. Ludzie o młodej duszy lubią dołączać się do przeróżnych grup, organizacji i związków, aby dodać sobie prestiżu.

Młoda dusza zwraca uwagę na to co jest modne. Z ziemskiego życia czerpie garściami. Ubiera się w modne ubrania, które są także drogie. Zazwyczaj przywiązuje dużą wagę do pięknego wystroju wnętrza swojego domu, ma być już nie tylko schludnie, ale luksusowo. Lubi robić wrażenie na innych, dlatego oprócz pięknych ubrań, zwraca uwagę na to, aby wyglądać zawsze młodo i być w świetnej formie.

Młode dusze pragną sukcesu za wszelką cenę, czasami nawet stwarzają pozory sukcesu i dobrobytu, bo tak bardzo zależy im na tym, aby inni ich podziwiali. Osoby o duszy na poziomie młodym mają problemy emocjonalne, zwłaszcza z wyrażaniem własnych uczuć, dlatego często nie są najlepszymi rodzicami, gdyż nie umacniają więzi ze swoimi dziećmi.

Dla osób o młodej duszy sukces jest tak ważny, że często nie zważają one na innych ludzi, dążą "do celu po trupach". Nie ważne, jakie środki zostaną użyte, ważne jest to, aby były one skuteczne. To one kształtują naszą cywilizację, są liderami, ludźmi, którzy odnoszą sukces. Są bardzo krytyczni wobec siebie, a także swoich zdobyczy, dlatego to niezadowolenie powoduje, że wciąż pracują nad sobą i ulepszeniem swojego życia. Idealnie wpisują się w "wyścig szczurów", osoby te robią często karierę w korporacjach, w których starają się zdobyć jak najwyższe i najlepiej płatne stanowiska. Ich zachłanność powoduje, że wciąż chcą mieć lepsze i szybsze auto, albo mieszkać w bardziej prestiżowej dzielnicy. Nie podzielają poglądów i mają mały szacunek dla osób, dla których rzeczy materialne nie mają znaczenia, a mają bardziej szlachetne ideały czy ambicje.

Młode dusze rzadko kierują się etyką w swoim postępowaniu, gdyż najważniejszy jest dla nich cel - odniesienie sukcesu. Są produktywne i ukierunkowane na zrobienie szybkiej kariery, a także zarobienie dużych pieniędzy. Chcą być podziwiani, zdobyć sławę, władzę, wygrać wyścig szczurów, dzięki temu mogą poczuć się ważni. Największym minusem życia młodej duszy jest to, że nieustannie są pod wpływem stresu i lęku, że utracą to, co zdobyli.

Osoby o młodej duszy powinny wiedzieć, że swoim postępowaniem i zachłannością tworzą sobie bardzo złą karmę, którą będzie kiedyś trzeba wyrównać. Często jest egoistyczna, co powoduje, że nie jest lubiana.

Dla młodej duszy ważne jest posiadanie wszelkich dyplomów i certyfikatów, które wpływają na poziom prestiżu. Całą swoją energię kieruje na sukces zawodowy i osobisty. Jedną z przyczyn, dla której młode dusze są zdolne do skierowania tak wielkiej ilości energii na sam sukces jest to, że życie wewnętrzne nie przyciąga ich uwagi. To pozwala płynąć energii łatwo w poszukiwaniu rzeczy zewnętrznych. RZECZY ZEWNĘTRZNE TO: materializm, sława, chęć czerpania z życia ziemskiego, idą do przodu nie oglądając się na odczucia innych, zainteresowani są tylko akcją skierowana na sukces, skupienie uwagi na doznaniach cielesnych. RZECZY WEWNĘTRZNE, którymi nie zajmują się młode dusze dotyczą zwykle nurtów dostępnych na wyższym poziomie duchowym: życie emocjonalne, etyka, współczucie, empatia, psychologia, duchowość, filozofia, introspekcja swoich zachowań i posunięć.

Dusze młode nie są tolerancyjne. Często lubią kpić z innych, ich inności czy specyficznego sposobu bycia. Żyją i akceptują jedynie te normy kulturowe, w których wyrośli - tylko je uważają za "normalne". Wszelkie instytucje społeczne (np. małżeństwo, rodzina, religia, polityka) mają dla nich znaczenie jedynie w formie zewnętrznej, można powiedzieć, że bardziej "na pokaz".

Osoby o młodej duszy mają już za sobą etap niemowlęctwa i dzieciństwa duszy. Szacuje się, że ok. 45% ludności żyjącej na świecie ma młodą duszę.

Typowe życiowe motto młodej duszy to: "szata zdobi człowieka”, „jak cię widzą, tak cię piszą” oraz „carpe diem”.

4. Dusze dojrzałe

Kiedy młoda dusza osiągnie już wszystko, co sobie zamierzyła, to po pewnym czasie w jej życie zaczyna się wkradać lęk i niepokój. Uświadamia sobie, że bogactwo i sukces za którym tak goniła nie zapewnia jej szczęścia, a jedyne co daje to poczucie pustki. Osoby o dojrzałej duszy zaczynają poszukiwania, zadają sobie pytania o to, kim są, dokąd zmierzają, dlaczego tu są.

Jest to etap zmian, czas, w którym światopogląd może ulec zmianie. Osoby o dojrzałej duszy koncentrują się z dużą intensywnością na emocjach. To właśnie w tym okresie ma miejsce największa liczba eksperymentów z narkotykami, występuje to dużo samobójstw, miłości lub jej braku, a także intensywna zmysłowość. A wszystko to po to, aby zwiększyć swoje odczucia.

Ludzie o dojrzalej duszy lubią otaczać się podobnymi do siebie osobami, głównie ze względu na to, że czują, że są na tej samej drodze. Młode dusze zazwyczaj pobudzają je do działania, do podboju świata zewnętrznego, natomiast dusze stare dostarczają im wielu cennych informacji, dlatego szanują je ze względu na wiedzę i doświadczenie.

Dusza dojrzała chętnie włącza się w akcje społeczne, jest idealistą, cechuje ją wielka empatia, idealizm, intensywne odczucia, a także ogromne współczucie.

Dojrzałe dusze chętnie się uczą i podejmują studia, najczęściej jednak wybierają mało znane szkoły. Niekiedy rezygnują z dobrze płatnej pracy, wyścigu szczurów i wspinania się po drabinie społecznej. Swoje życie podporządkowują własnym przekonaniom, decydują się na rozwój, na życie, które pociąga za sobą ryzyko, twórczość, przypadkowość, a niekiedy zbawianie świata.

Dusze na etapie dojrzałym często angażują się w wolontariat, a także ochronę praw zwierząt, rozumiejąc, że wszyscy jesteśmy wspólnotą, która w jakiś sposób jest powiązana. Dusza taka staje się empatyczna, a także widzi i rozumie punkt widzenia innej osoby.

5. Dusze stare

Dusza dziecka może być znacznie starsza niż dusze jego rodziców. Stare dusze czują, że wszystko jest połączone, że one są elementem jedni. Bardzo często są w stanie dostrzec szerszy kontekst, a także kwestie, które są niewidoczne na pierwszy rzut oka. Starają się żyć tak, aby nikogo nie skrzywdzić, nie oceniać innych. Mają wewnętrzną potrzebę dążenia do ideału. W przeciwieństwie do dusz dojrzałych, stare dusze nie kierują się w swoim życiu emocjami, są bardziej obiektywne wobec przeróżnych, lepszych i gorszych sytuacji życiowych.

Stare dusze przeszły przez wiele żyć, w przeróżnych czasach, krajach, dlatego jest im trudno odnaleźć się w podziałach typu: my - oni. Nie ma dla nich znaczenia kolor skóry czy orientacja seksualna, są tolerancyjne. Takie osoby są zazwyczaj przepełnione spokojem, przyjacielskie. Zazwyczaj stare dusze mogą w pełni osiągnąć swój poziom po 35. roku życia. Wcześniej mogą być one zmienne w swoich poglądach, w zależności od sytuacji. Warto zauważyć, że zawsze podążają one za swoimi własnymi poglądami i pragnieniami, dlaczego często mogą być postrzegane przez otaczających je ludzi za bardzo ekscentryczne.

Stare dusze, mające swoje nietypowe dążenia, rzadko decydują się na robienie czegoś, co im nie odpowiada. Większość ich energii ukierunkowana jest na życie wewnętrzne, rozwój duchowy, dlatego zdarza się, że zaniedbują pracę czy inne obowiązki. Stare dusze mają wiele talentów i umiejętności, które zostały zgromadzone przez wiele inkarnacji, a które rzadko wykorzystują.

Osoby o starej duszy zazwyczaj wolą podjąć się pracy, która będzie zgodna z ich zainteresowaniami, będzie je rozwijać. Najczęściej taka praca związana jest z nauczaniem, doradztwem, psychologią, filozofią lub sztuką.

Stare dusze nie zwracają uwagi na dobra materialne takie jak luksusowe posiadłości, kosztowne ubrania, drogą biżuterię. Zazwyczaj unikają też pracy, która trwa od 8 do 16. Jako, że nie przywiązują wagi do spraw finansowych mogą niekiedy popaść w tarapaty i mogą mieć problemy z regulowaniem swoich rachunków. Jednak kiedy już zdecydują się na jakąś dziedzinę mogą osiągnąć w niej niemałe sukcesy. Wielość poprzednich inkarnacji sprawiła, że mają one olbrzymie doświadczenie, a kiedy zaczynają je stosować, okazje się, że cel, do którego dążą może zostać przez nie osiągnięty bez większego wysiłku. Często czują się, że tkwią uwięzione pomiędzy dwoma światami - zewnętrznym i wewnętrznym.

Stare dusze interesują się psychologią, filozofią, religią, jak również wszelkimi naukami. Dla starej duszy ma znaczenie przeważnie osobista praktyka duchowa. Cechuje je bezinteresowna miłość do wszystkich stworzeń, a także unikanie osądzania innych. Dusze stare często są nierozumiane przez dusze młode, a niekiedy również przez te dojrzałe.

Niekiedy, w przeciwieństwie do dusz dojrzałych, które są bardzo emocjonalne, osoby o starej duszy mogą być szorstkie i cechować się emocjonalną oziębłością. Wszystko dlatego, że dążą one do zrozumienia swojego istnienia i celu duchowego, a nie koncentrują się na swoich emocjach. Czasami starają się nadrobić swoje braki w tej sferze, jednak można uznać, że brak emocjonalnego ciepła jest dla nich zaletą.

Stare dusze mają za sobą wiele żyć, także takich, w których były bogate, zatem obecnie nie są zainteresowane zdobywaniem tego typu doświadczeń. Mogą one pragnąć bogactwa, jeżeli jest ono im potrzebne do zrealizowania celu, przerobienia lekcji. Może zdarzyć się tak, że stara dusza będzie na finansowym dnie, ale takie doświadczenie będzie dla niej niezbędne do nauki, osiągnięcia wyższego stopnia wiedzy duchowej i filozoficznej. Niekiedy może być nawet tak, że dobre warunki finansowe rozpraszają starą duszę w tej nauce, dlatego jej zarobki mogą zostać zmniejszone.

Jeśli esencja starej duszy jest karmiona naukami filozoficznymi i duchowymi, to nie będzie ona przeszkadzać w zarabianiu pieniędzy, robieniu kariery, czy miłości. Jeśli jednak stara dusza zanadto skupiać się będzie na przyziemnych i doczesnych sprawach, to esencja będzie się wtrącać i przeszkadzać.

Często stare dusze czują się zagubione, głównie ze względu na to, że żyją na świecie, w którym na piedestale stawiane są kwestie materialne. Doceniane są młode dusze, ich przedsiębiorczość, przebojowość i chęć zdobycia sukcesu. To powoduje, że stare dusze czują rozdźwięk pomiędzy własnymi, duchowymi dążeniami, a celem świata, którym jest bogactwo i władza. Zatem jedną z trudniejszych lekcji będzie dla niej pogodzenie tych dwóch sprzecznych interesów, a także poszanowanie siebie. Stara dusza musi pokochać siebie i wybaczyć sobie swoje błędy.

Kolejną istotną kwestią jest akceptacja, zadowolenie z przebywania w swoim ciele, docenieniu tego co się ma, aby życie było ciekawym przeżyciem. Należy jednak mieć na uwadze fakt, że życie nie powinno pociągać za bardzo, bo nie będzie ono ostatnią inkarnacją. Należy pozbyć się przywiązania do rzeczy.

Aby skompensować wybór poprzednich inkarnacji, stara dusza bardzo często na ostatnie inkarnacje decyduje się na płeć, którą najmniej lubi. Mając jednak za sobą wiele wcieleń, zdarza się jej mylić płcie, i tak mamy do czynienia z niekobiecymi kobietami czy niemęskimi mężczyznami. Kobiety o bardziej męskich cechach zaczynają wybierać męskie zawody, często też nie lubią gotować, ani zajmować się domem. Natomiast mężczyźni o kobiecych cechach uwielbiają dzieci, kochają szyć, urządzać mieszkania, przykładają dużą wagę do własnego wyglądu i pielęgnacji ciała.

Stara dusza, będąca dzieckiem zachowuje się jak typowe dziecko, jednak można u niej zauważyć inne wartości. Jest ona spokojniejsza i mądrzejsza, co otoczenie na pewno dostrzeże.

Stare dusze rzadko stają się sławne, jeśli już to tylko po to, aby nauczać lub wyrażać się poprzez np. sztukę, muzykę. Może się zdarzyć, że będą krytykowane za swoje poglądy przez dusze młode i dojrzałe, które nie rozumieją doświadczeń i wiedzy duszy starej. Uważa się, że żadna stara dusza nie może przerwać nieustannej inkarnacji, dopóki nie przekaże swojej wiedzy i doświadczeń choć jednej osobie.

Zazwyczaj stare dusze inkarnują się w państwach neutralnych lub przynajmniej tam, gdzie nie przelewa się krew.

Każdy wiek ma swoje prawa i nie inaczej jest w przypadku wieku duszy. Osoba o starej duszy nie będzie dążyć do zdobycia sławy czy zrobienia kariery. Osoba o młodej duszy nie będzie łagodzić konfliktu, jeśli ma w tym jakiś interes. Warto zauważyć, że stare dusze rozwijają się duchowo wraz z ciałem, stara dusza osiągnie swoje cechy dopiero po upływie ok 1/3 swojego życia. Przechodzą przez swego rodzaju stagnację a nawet lenistwo. Stara dusza nie działa z poziomu świadomości duszy starej przed upływem trzydziestego roku życia, choć nie dotyczy to wszystkich aspektów. W przypadku zagrożenia, kiedy napotyka na pewne trudności może skoncentrować się i działać z poziomu świadomości duszy starej.

I tak np. kiedy stara dusza jest dzieckiem, to przejawia zachowania właściwe dla duszy dziecka. To co dotknie duszę dojrzałą, pozostawi po sobie urazy, natomiast dla starej duszy będzie to zaledwie wydarzeniem, które trzeba przerobić. Stara dusza w młodym wieku (np. nastoletnim) będzie przerabiać kwestie związane z emocjami, natomiast dusza dojrzała będzie zajmować się tymi sprawami w swoim dojrzałym, dorosłym życiu.

Cechą charakterystyczną dla starej duszy jest to, że posiada ona dyscyplinę duszy dziecka, ambicję młodej duszy i emocje duszy dojrzałej, zatem w razie potrzeby może ona skorzystać ze swoich doświadczeń.

Dusze stare a dusze młode

Często stare dusze mówią o rzeczach, których młode dusze nie są w stanie zrozumieć. Ich wypowiedzi dotyczą poważnych kwestii, dlatego dla młodej duszy podejmowanie takich tematów jest nie do zniesienia. Przez to stara dusza może zostać odrzucona, niezrozumiana i zamykać się w swoim świecie.

Stara dusza jest w stanie wznieść się ponad ograniczenia swojego ego. Prawie niemożliwe jest, by ktokolwiek mógł panować nad swoim ego przez 100 % czasu, jednak bycie świadomym istnienia ego i jego sztuczek skierowanych przeciwko świadomości jedności jest znakiem charakterystycznym dla starej duszy. W końcu w świecie duchowym ego nie istnieje. 

Dodatkowo młode dusze lubią testować starsze, często je raniąc. Rzadko młodą i starą duszę łączy przyjaźń, zbyt wiele jest między nimi różnic, gdyż młoda dusza kieruje się swoim ego, własnymi przyjemnościami. Nie jest w stanie zrozumieć motywów, którymi kierują się stare dusze. Często mogą im zarzucać skłonności do oszustw, kłamstw, zdrad czy manipulacji, czyli mają chęć przypisywania im cech, które są im dobrze znane.

Stare dusze, w przeciwieństwie do młodych, są bardzo tolerancyjne. Nie jest dla nich problemem orientacja seksualna, inne wyznanie czy kolor skóry. Przeszkadza im jednak ta nietolerancja u młodych dusz. Stare dusze widzą w młodych wiele negatywnych cech, takich jak kierowanie się wyłącznie własnymi interesami, chęć dorobienie się, nawet kosztem innych osób, czy zmierzanie po trupach do celu.

Często stara dusza stara się wyjaśnić niektóre kwestie młodej duszy, nieco rozjaśnić jej ścieżkę rozwoju, jednak nie narzucając się ze swoją wiedzą i doświadczeniem. Niekiedy młoda dusza odrzuca naukę, gdyż powiązana ona jest ze zbyt dużym cierpieniem i trudnościami.

Warto pamiętać o tym, że dusze z różnych poziomów mają różne punkty widzenia, inne motywacje, dlatego ich zachowanie jest tak różne i do czego innego zmierzają. Dlatego jeśli jesteś starą duszą i uświadomisz sobie istniejące różnice, to unikniesz niepotrzebnych konfliktów z młodszymi duszami. Przede wszystkim należy uświadomić sobie te różnice i zaakceptować je.

Stara dusza ma silny wpływ na osoby znajdujące się w jej otoczeniu, przyciąga je. Osoby, które spotkają starą duszę mają względem niej skrajne odczucia: uwielbienie lub nienawiść. Może dojść do przyjemnego przyciągania, lub odwrotnie - olbrzymiej niechęci od pierwszego spojrzenia i często zupełnie bez powodu. Wszystko za sprawą silnych wibracji, jakimi obdarzona jest stara dusza. Doświadcza ona takich sytuacji regularnie, raz na jakiś czas.

Atak wampirów energetycznych na starą duszę

Osoby o starej duszy niejednokrotnie stają się ofiarami wampirów energetycznych. A kto to są owe wampiry energetyczne? To osoby, które czują wysokie wibracje i dużą energię starych dusz. Zazwyczaj takimi wampirami są osoby o młodej duszy, które nie mają takiej ilości energii, a pragną wykorzystać ją, aby poczuć się lepiej lub uzyskać komfort psychiczny. A jak wygląda taki atak? Młodsza dusza wykorzystuje dobre serce starej duszy i jej gotowość do pomagania, aby pomogła jej rozwiązać własne problemy. Poprzez takie działanie młoda dusza zabiera energię starej duszy, pozostawiając ją wyczerpaną.

Lekcje dla starej duszy

Stara dusza powinna szczególnie zadbać o swoją godność i szacunek dla samej siebie. Nie powinna ona zapominać o samej sobie, gdyż ona też jest ważna. Stara dusza zatraca się, kiedy nadmiernie koncentruje się na pomocy dla innych, na dawaniu, zbytniej empatii i życiem problemami innych. Często inni mogą ją wykorzystywać, w ten sposób może ona obniżać poczucie własnej wartości, dlatego szacunek dla siebie jest tak ważny. Większość osób jakie spotka ona na swojej drodze to dusze młode, będą one chciały wykorzystać ją do swoich własnych celów.

Stara dusza powinna nauczyć się wyznaczać granice, aby uniknąć sytuacji, w których byłaby wykorzystywana. Oczywiście, powinna ona pomagać innym, służyć swoją wiedzą i doświadczeniem, jednak powinna ona uważać, aby inni nie nadużywali tej dobroci, nie manipulowali nią, ani nie uzależniali swojej akceptacji od tego czy im pomoże czy nie.

Różnice pomiędzy duszą dojrzałą a starą

Najtrudniej jest rozróżnić duszę starą oraz dojrzałą, często są one mylone. Czym więc się one różnią?

Cechy

Dusza dojrzała - interesuje się kwestiami społecznymi, jest głodna wiedzy, stara się walczyć o pokój, prawa ludzi i zwierząt, chroni środowisko naturalne, oddaje się sprawom państwowym, ale nie po to, aby zarobić pieniądze, jest idealistą, często angażuje się w wolontariat

Dusza stara - ma dużo doświadczeń, a dzięki temu świetnie rozwiązuje problemy, bardzo szybko się uczy, jest chłonna nowej wiedzy, często jest ekscentryczna, sama sobie sterem, żeglarzem, okrętem, odpowiedzi poszukuje nie wśród osób, które cieszą się poważaniem czy autorytetem, a w swoim wnętrzu

Uczuciowość

Dusza dojrzała - jest pełna uczuć, współczująca, czasami za bardzo kieruje się w życiu emocjami, które nie są dobrym doradcą; czasami skrajna

Dusza stara - często jest chłodna i szorstka, ale wewnątrz przeżywa wszystko bardzo głęboko, nie lubi ona ulegać emocjom, ceni sobie współpracę i lubi pomagać w ich rozwoju duchowym

Cel życia

Dusza dojrzała - zmierza do zrozumienia siebie oraz innych ludzi, najczęściej skupia się na relacjach z innymi osobami, na własnych emocjach, chce być pomocna

Dusza stara - dla starej duszy najważniejszy będzie rozwój duchowy, chce przekazywać zdobytą przez siebie wiedzę i być dla innych źródłem inspiracji

Relacje z innymi ludźmi

Dusza dojrzała - jest bardzo emocjonalna, toteż w relacjach z innymi nie brak emocji, a niekiedy możliwe są sceny pełne łez i dramatów; potrzebuje przyjaciół, a kiedy ich nie ma, zwraca się do psychologa, aby zrozumieć siebie i swoje uczucia; najlepiej rozumie się z duszami na jej etapie rozwoju, natomiast najwięcej może nauczyć się od starej duszy

Dusza stara - zdaje sobie sprawę z tego, że wszyscy są połączeni, często jest oziębła, emocje trzyma na wodzy, nie pokazuje ich, bardzo szanuje innych i ich odmienne poglądy

Zainteresowania

Dusza dojrzała - interesuje się filmem, muzyką, szeroko pojętą sztuką, filozofią, kwestiami społecznymi, pragnie nauczyć się nowych rzeczy, chce być liderem

Dusza stara - zadowala ją proste życie, nie potrzebuje wyrafinowanych posiłków, pięknych strojów, dąży do prawdziwych relacji, poszukuje zajęcia, dzięki któremu będzie mogła się rozwijać

Charakterystyka starej duszy

Stara dusza jest albo uwielbiana, albo się jej nienawidzi, pomimo tego, że wobec wszystkich zachowuje się tak samo. Zawsze wywołuje skrajne odczucia. Stara dusza odczuwa, że pewne sytuacje muszą się zdarzyć, aby mogła się czegoś nauczyć. Nie może ich uniknąć.

Stara dusza jest często nierozumiana, wiele osób jej zazdrości, czuje się odosobniona. Chce i lubi dawać innym to co ma, chętnie się dzieli wiedzą i doświadczeniem. Niestety najczęściej ma przykre doświadczenia miłosne, natomiast zawsze może liczyć na przyjaciół. Ma poczucie, że jest inna, posiada ciekawe zainteresowania, jest kreatywna. Charakteryzuje się nieprzeciętną intuicją, czasami nawet może przewidzieć pewne wydarzenia.

Stara dusza nie ma pragnień materialnych, wie, że w gruncie rzeczy pieniądze, dobra materialne odciągają nas od rozwoju duchowego i nie są celem w życiu. Stare dusze wykorzystują pieniądze jedynie jako środek, który ma służyć im w rozwoju lub na pomoc innym ludziom w potrzebie.

Osoby o starej duszy wiedzą, że wybrały sobie nie tylko moment przyjścia na świat, rodziców, lekcje, ale także ciało, które jest pojazdem, dzięki któremu możemy zrealizować swoje cele. Czasami czują się połączone w jakiś sposób z jedną z poprzednich epok, a to dlatego, że kiedyś w niej żyły, a podświadomość przypomina o tym. 

Dusze na tym etapie są bardziej świadome niż inne i doskonale rozumieją po co tu są i co muszą zrobić, aby rozwinąć się duchowo.Wiedzą prawa Wszechświata i to, że wszyscy jesteśmy połączeni. To co je charakteryzuje to poczucie osamotnienia, a to dlatego, że izolują się od młodszych dusz. Stare dusze szukają towarzystwa przede wszystkim innych starych dusz. To dzięki nim czują się zrozumiane, mają podobne podejście do świata, a dodatkowo wzajemnie wiele mogą się od siebie nauczyć.

Stare dusze czują olbrzymie pragnienie... poznania Prawdy. Dążą do wiedzy i zdążyły się zorientować na czym polega polityka, religia, system edukacyjny, a także to, na czym polega rozwój duchowy. Chcą, aby każdy miał szansę przebudzić się.

numerologia

Interesujesz się tym, czy jesteś starą duszą. Młodsze dusze praktycznie nie interesują się tymi tematami, więc jeśli dotrwałeś do tego momentu, to istnieje duża szansa na to, że jesteś starą duszą :-)

Wiek duszy a numerologia

W numerologii uważa się, że stare dusze to te, których Droga Życia wynosi 11, 22, 33 lub 44.

Zatem wystarczy obliczyć Drogę Życia poprzez dodanie do siebie poszczególnych cyfr z daty urodzenia. Jeśli urodziłeś się 3.07.1985 roku to dodajesz 3+7+1+9+8+5= 33

Jeśli w Twoim portrecie numerologicznym, poza Drogą Życia również występują liczby mistrzowskie to może to znaczyć, że masz za sobą wiele inkarnacji.
 

17 Cech Starej Duszy

  

1. Masz tendencję do bycia samotnym wilkiem

   
Stare Dusze nie są zainteresowane rzeczami i sprawami ludzi z ich grupy wiekowej, dlatego niechętnie zaprzyjaźniają się z ludźmi, z którymi mają niewiele wspólnego. To poczucie wyobcowania jest jednym z głównych problemów, jakie napotykają Stare Dusze. W rezultacie Stare Dusze przez większość czasu czują się osamotnione. Trudno im nawiązać głębokie relacje z innymi, ponieważ większość ludzi ma odmienne zainteresowania i wartości niż one.

    

2. Kochasz wiedzę, mądrość i prawdę

  
To może wydawać się nieco górnolotne, ale Stare Dusze podążają w kierunku intelektualnej strony życia. Stare Dusze rozumieją, że wiedza to potęga, mądrość daje szczęście, a prawda jest wolnością, więc może warto po nie sięgnąć? Te poszukiwania są dla nich ważniejsze niż czytanie najnowszych plotek lub ostatnich wyników piłki nożnej.

    

3. Jesteś zainteresowany duchowością

 
Stare Dusze na ogół są wrażliwe i mają duchową naturę. Często w centrum życiowych zainteresowań Starej Duszy znajduje się doświadczenie duchowego przebudzenia, przezwyciężenie ograniczeń ego, poszukiwanie duchowego oświecenia i samorealizacji oraz pielęgnowanie miłości i pokoju. 

  

4. Rozumiesz przemijalność życia

   
Stare Dusze często zadręczają się myślami o własnej śmiertelności oraz o śmiertelności wszystkiego i wszystkich wokół. Właściwie to nie jest niczym niezwykłym, że stare dusze mają wiele kryzysów egzystencjalnych w ciągu życia, zwłaszcza w czasie trudnych sytuacji, które dodatkowo podkreślają nietrwałość istnienia. Stare dusze, które są bardzo spostrzegawcze i wrażliwe, często decydują się przeżyć swoje życie w zupełnie inny sposób niż pozostali ludzie.
  

5. Często jesteś zamyślony

 
Stare Dusze mają tendencję do myślenia dużo ... o wszystkim. Dla starej duszy ważne jest, aby mieć wystarczająco dużo czasu na refleksję, obserwację i rozwój samoświadomości. Ta naturalna skłonność do rozmyślania pomaga im szybciej wyciągać wnioski ze swoich działań i rozumieć ludzi i środowisko wokół nich. Wiele Starych Dusz często zastanawia się nad tym, czy mogłyby coś zrobić lepiej, zapobiec pogłębianiu się problemów i stworzyć większą wewnętrzną harmonię.

 

6. Widzisz szerszy kontekst

  
Stare Dusze nie są zainteresowane zdobywaniem kolejnych stopni naukowych, awansów zawodowych, prestiżu społecznego i lepszych iPhonów. Zamiast tego, Stare Dusze wolą patrzeć na życie z perspektywy lotu ptaka, starając się znaleźć najmądrzejszy i najbardziej sensowny sposób życia i jak najlepiej wykorzystać swój czas. W końcu życie może się skończyć w każdej chwili, więc po co tracić czas na banalne szczegóły?

 

7. Nie jesteś materialistą

 
Bogactwo, status, sława i najnowszy gadżet technologiczny... Stare Dusze nie interesują się tymi rzeczami. W końcu jaki jest sens zdobywania namiastek bogactwa, skoro tak łatwo można je utracić? Jaki jest ich sens, jeśli nie przynoszą długotrwałego spełnienia i nie wzbogacają duszy? 

  

8. Byłeś dziwnym, nieprzystosowanym społecznie dzieckiem

  
Nie zawsze tak jest, ale wiele Starych Dusz wykazuje osobliwe oznaki dojrzałości w młodym wieku. Często dzieci te są określane jako "przedwcześnie dojrzałe", "introwertyczne" lub "buntownicze", nie potrafiące dopasować się do ogólnego schematu zachowań. Zazwyczaj dzieci te są niezwykle dociekliwe i inteligentne, dostrzegają bezcelowość wielu rzeczy, o których mówią i które robią ich nauczyciele, rodzice i rówieśnicy, i albo biernie, albo agresywnie stawiają im opór. Jeśli potrafisz rozmawiać ze swoim dzieckiem jak z dorosłym - prawdopodobnie masz do czynienia ze Starą Duszą.

  

9. Przechodzisz przez kryzys egzystencjalny

  
Stare Dusze w poszukiwaniach miłości, prawdy i wolności często zadają głębokie i wnikliwe pytania dotyczące życia. Ich dążenie do przeżycia sensownie swojego istnienia oznacza, że prędzej czy później doświadczą kryzysu egzystencjalnego. Kryzys egzystencjalny jest tym, co dzieje się, gdy człowiek zaczyna dostrzegać kłamstwa i złudzenia istniejące w społeczeństwie. Może zastanawiać się, o co tak naprawdę w życiu chodzi, czy ma prawdziwy cel i zaczyna zastanawiać się nad kondycją człowieka. Czy życie jest tylko wytworem przypadku? Jaki jest sens wszystkiego, co zrobiłem? O co w ogóle w tym wszystkim chodzi? Są to typy pytań, które Stare Dusze zadają sobie w czasie kryzysu egzystencjalnego.

  

10. Postrzegasz życie przez pryzmat poezji, sztuki czy kontemplacji

  
Stare Dusze poświęcają czas na cieszenie się życiem - widzą rzeczy, których inni nie dostrzegają. Weźmy na przykład naturę: Stara Dusza będzie cieszyć się sposobem, w jaki wiatr tańczy wśród drzew - podczas gdy ktoś inny może po prostu przejść obok, niezainteresowany lub ślepy na proste piękno znajdujące się przed nim. Stare Dusze poświęcają również czas na kontemplację życia. Uśmiech jest czymś, co można podziwiać. Uderzające piękno jakiegoś dzieła sztuki jest czymś, nad czym warto się zastanowić. Cytaty wielkich pisarzy są czymś, nad czym można rozmyślać. W życiu jest tak wiele rzeczy, nad którymi można się zatrzymać, które warto docenić i przemyśleć.

   

11. Masz tendencję do przesadnego rozmyślania o wszystkim

  
Stare Dusze to typ lubiący pogrążać się w kontemplacji, jednak może to być też cecha sprawiająca ból i stanowiąca wyzwanie. Na przykład, większość Starych Dusz zmaga się z nadmiernym rozmyślaniem praktycznie nad wszystkim. Na przykład wybór z menu w restauracji może być dla nich dziwnie męczącym doświadczeniem. (Jest tak wiele opcji! Która jest właściwa? Co będzie smakować najlepiej? Co jest najbardziej etyczne? Jaki jest najlepszy stosunek jakości do ceny? Co jest odpowiednie na tę porę dnia? itp.) Sytuacje towarzyskie nie są wcale lepsze, prowadzi to do kolejnego punktu...

  

12. Zmagasz się z lękiem w sytuacjach towarzyskich

  
Zestaw tendencję do nadmiernego myślenia o wszystkim razem z uczuciowością i silną empatią, i mamy przepis na lęki społeczne. Dorzuć do tego odrobinę ekscentryczności (tj. nie dzielenie tych samych zainteresowań co większość ludzi) i mamy niemożliwą do uniknięcia skłonność do utrzymującego się dyskomfortu społecznego. Chociaż wiele Starych Dusz to osoby pewne siebie, spokojne i opanowane, to sytuacje towarzyskie są dla nich złożone i wyczerpujące. Istnieje tak wiele elementów do przemyślenia w takich sytuacjach (etykieta, granice, wzajemność, niepewności itp.), że Stare Dusze często wolą zostać w domu. Jednakże, kiedy Stare Dusze znajdą kogoś, z kim odnajdą wspólny język lub kogo uznają za interesującego, to często mają tendencję do szybkiego tworzenia intensywnych i silnych związków. Znalezienie bratnich dusz jest jedną z największych radości ich życia.

  

13. Łatwo wchodzisz w rolę doradcy lub opiekuna

 
Ludzie lgną po rady do Starych Dusz jak ćmy do płomienia. Przyciąga ich zdrowy rozsądek i mądrość, dlatego rodzina, przyjaciele i współpracownicy często widzą w nich doradców. Większość Starych Dusz nie ma nic przeciwko temu, jednak często czują się one przytłoczone wielkością problemów innych osób. Mimo to, Stare Dusze lubią pomagać innym. Udzielanie wskazówek potrzebującym jest raczej przyjemnością, niż ciężarem.

  

14. Lubisz towarzystwo osób znacznie starszych od siebie

  
Stare Dusze mają tendencję do zaprzyjaźniania się ze starszymi ludźmi o wiele częściej niż z młodszymi (czy nawet z rówieśnikami). Stare dusze uważają takie osoby za ujmujące. W końcu wiedza Starych dusz odpowiada wiedzy starszych osób. Jest w tym coś zgodnego. Nie trzeba biegać na imprezy czy po pubach. Zamiast tego, Stare Dusze mogą czerpać przyjemność z siedzenia przy ognisku lub wylegiwania się na tarasie, prowadzenia dobrej, staromodnej rozmowy i opowiadania ciekawych historii.

   

15. Pragniesz prostoty

 
W niektórych obszarach życia Stare Dusze cenią, a nawet lubią złożoność. Ale ogólnie rzecz biorąc, to czego większość Starych Dusz w głębi serca pragnie to prostota. Istnieje pewna czystość, piękno i urok w prostym życiu. Niektóre Stare Dusze mogą odczuwać fascynację minimalizmem. Potrzeba prostoty u Starych Dusz jest bardzo mocno związana z ich umiłowaniem esencji. To, co jest prawdziwe i wartościowe, można łatwo odnaleźć w prostocie.

   

16. Pociągają Cię wszystkie rzeczy w stylu vintage

  
Wprawdzie nie dotyczy to wszystkich Starych Dusz, ale wiele z nich ma zamiłowanie do starej muzyki, starych mebli, starej architektury, starych książek, starych ubrań - naprawdę wszystkiego, co stare. Niektóre Stare Dusze mają wrażenie, że lepiej czułyby się w minionych epokach (np. lubią XVIII-wieczne powozy, jazz lat 20-tych, itp.), podczas gdy inne doceniają jeszcze starsze kultury (np. okresy szamańskie i plemienne).

  

17. Po prostu "czujesz się" stary w środku

  
Odrzuć na chwilę etykietkę "starej duszy" i skup się na tym, jak czujesz się w środku. Na ile lat się czujesz? Ci, którzy czują się o wiele starsi niż odzwierciedla to ich fizyczny wiek, są często Starymi Duszami.

Powszechne odczucia, które towarzyszą byciu Starą Duszą obejmują często uczucie strachu przed światem, zmęczenie umysłu, wnikliwość, cierpliwość i poczucie, że jest się "obserwatorem z zewnątrz".
  

Czy jako Stara Dusza doświadczyłeś Duchowego Przebudzenia?

  
Prawie każda Stara Dusza, do pewnego stopnia, przeszła proces duchowego przebudzenia.

Duchowe przebudzenie to okres w naszym życiu, kiedy czujemy się zagubieni, zdezorientowani i odseparowani od innych i społecznych reguł, oczekiwań, przekonań i wartości.

Proces duchowego przebudzenia jest bolesnym i często traumatycznym doświadczeniem, które wiąże się z całkowitym rozpadem naszych dotychczasowych przekonań, poglądów, a nawet celów życiowych. Często rezultatem takiego doświadczenia jest strach, dezorientacja, depresja, lęk i alienacja społeczna na długie lata. Jednakże, pomimo takiego spustoszenia i ogromu cierpienia, proces duchowego przebudzenia jest ostatecznie wyzwoleniem.


Być może zastanawiasz się, co wyzwala proces duchowego przebudzenia...

Zazwyczaj proces duchowego przebudzenia następuje w życiu człowieka podczas ważnych wydarzeń życiowych, takich jak małżeństwo, rozwód, urodzenie dziecka, śmierć, choroba i tragedia. Jednakże duchowe przebudzenie może być również całkowicie spontaniczne, pojawiające się jako naturalny rezultat doświadczenia życiowego - lub w przypadku Starej Duszy, dojrzałości duszy.

Nieuniknionym rezultatem przejścia przez proces duchowego przebudzenia jest dojrzewanie duszy. Im bardziej dostrzegamy iluzje i oszustwa otaczającego nas świata, tym bardziej kierujemy nasze poszukiwania prawdziwego szczęścia i spełnienia w głąb siebie. Im głębiej szukamy, tym bliżej łączymy się z naszymi Duszami, które są ostatecznym źródłem radości i spokoju.

Stare Dusze to ludzie, którzy są świadomi istnienia Duszy i aktywnie pracują nad ponownym połączeniem się z nią. W tym sensie termin "Stara Dusza" jest raczej metaforyczny niż dosłowny, wskazując na nasz dojrzały związek z Duszą lub Prawdziwym Ja. Z kolei Młoda Dusza to osoba, która nie doświadczyła jeszcze głębokiego połączenia ze swoją Duszą, czyli Wyższą Jaźnią. Pozostaje ona jak młody pąk kwiatu: zwarta i zamknięta.

Ważne jest jednak, aby zdać sobie sprawę, że nie każda Stara Dusza ma sprawnie działające połączenie z Duszą. Często zdarza się, że po przejściu procesu duchowego przebudzenia stajemy się tak bardzo pochłonięci cierpieniem świata i innymi osobistymi sprawami, że połączenie z Duszą zostaje "utracone". Podczas gdy Stara Dusza może być świadoma głębokiej, boskiej obecności, to nie jest w stanie utrzymać z nią trwałego połączenia. To doświadczenie znane jest jako Ciemna Noc Duszy.
 

Stare Dusze i praca wewnętrzna

  
Instynktownie Stare Dusze wiedzą, że życie jest jedną wielką duchową podróżą ku wewnętrznej Pełni. W rezultacie większość Starych Dusz spędza swoje życie na poszukiwaniu tego, co przyniesie im prawdziwą samorealizację lub samospełnienie.

Najważniejszą rzeczą, jaką należy wprowadzić do swojego życia jako Stara Dusza, ale także jako człowiek, jest praca wewnętrzna.

Praca wewnętrzna to działanie mające na celu ponowne połączenie się ze swoją Duszą - nie jest ona ograniczona do żadnej konkretnej doktryny religijnej czy duchowej, lecz obejmuje wszystkie ścieżki.

Zasadniczo, pomocna będzie każda praktyka, która pomoże ci stać się świadomym wiecznego i niezmiennego istnienia w tobie, które jest twoją Duszą. 

  

Oświecone dusze

  
Kiedy Stara Dusza nauczy się jak ponownie połączyć się z Duszą i wcielić się w nią, wchodzi na nowy poziom duchowego rozwoju. Poziom ten nazywamy etapem Oświeconej Duszy.

Oświecone Dusze to przebudzone istoty, które zostały uwolnione od dualnego umysłu, będącego źródłem wszelkiego cierpienia. Powszechnie znane Oświecone Dusze to: Budda, Eckhart Tolle i wielu innych.

  

Oto kilka najczęstszych pytań na temat Starych Dusz:

  

Jak stara jest moja dusza?

  
Jest wiele sposobów na to, aby odkryć wiek swojej duszy - wszystko zależy od twoich osobistych przekonań i preferencji. Jednym ze sposobów na poznanie wieku swojej duszy jest głęboka wizualizacja, w której poszukujesz swojej esencji. Możesz użyć obrazów takich jak wznoszenie się do nieba, schodzenie do głębokiego tunelu i odnajdywanie "światła" lub poruszanie się po labiryncie w kierunku centrum, w którym przebywa Twoja Dusza. Inne metody obejmują pracę z lustrem, patrzenie na duszę (wraz z inną osobą), pracę ze snami i medytację. Należy jednak zadać sobie pytanie, dlaczego chcesz poznać wiek swojej Duszy? W jaki sposób ci to pomoże w ostatecznym rozrachunku? I skąd będziesz wiedzieć, że znalazłeś właściwą odpowiedź? To ważne pytania, ponieważ pomogą ci mądrze wykorzystać twój czas i energię.

 

Czy Stare Dusze to rzadkość?

 
Stare Dusze występują stosunkowo rzadko i stanowią niewielki procent światowej populacji. Niektórzy spekulują, że Stare Dusze stanowią około 10% światowej populacji. Jednak liczba ta nie jest ani dokładna, ani udowodniona. Niezależnie od tego, Stare Dusze to jednak rzadkość w dzisiejszym społeczeństwie.

 

Jaka jest definicja starej duszy?

 
Stara Dusza to osoba, która czuje się znacznie starsza niż wskazuje na to jej wiek. Temu uczuciu często towarzyszy dar empatii, wysoka inteligencja, intuicja i wnikliwy wgląd w ludzką naturę.

 

Jak rozpoznać, że jestem starą duszą?

 
Zwróć uwagę na następujące znaki:
1. Preferujesz samotność
2. Jesteś wrażliwy i empatyczny
3. Masz głębokie zrozumienie ludzkiej natury
4. Masz zdolność do głębokiej introspekcji i wglądu
5. Masz skłonność do odczuwania silnego zmęczenia emocjonalnego
6. Nie jesteś zainteresowany światowymi zdobyczami lub statusem
7. Jesteś zainteresowany duchowością
8. Masz duchowe podejście do życia
9. Pragniesz prawdy i mądrości
 
***
 
Co sprawia, że jedna osoba jest mądra ponad swój wiek, a inna nie?

Co sprawia, że w jednej osobie budzi się pragnienie duchowego spełnienia i miłości, a w innej pragnienie zadowolenia się materialnym bogactwem i statusem społecznym? Odpowiedzią jest wiek (lub poziom rozwoju) ich Duszy.

Jeśli jesteś Starą Duszą, prawdopodobnie będziesz czuł się wyobcowany w społeczeństwie, ale będziesz też w stanie prowadzić życie naprawdę wyjątkowe i sensowne. Taki sposób bycia wiąże się z pewnymi plusami i minusami, ale warto pamiętać, że nie jesteś sam i istnieją też inne Stare dusze.
  

Jeśli interesuje Cię numerologia, liczby, Twoja Droga życia, numerologia partnerska, lekcje karmiczne, długi karmiczne, Twoja data urodzenia, dzień urodzenia, lata numerologiczne, związki pomiędzy liczbami, tematyka starych i młodych dusz, liczb mistrzowskich, miłości karmicznej, związków karmicznych, rozwój duchowy i inne ciekawostki, sprawdź pozostałe moje artykuły na temat Numerologii. Jeśli natomiast jesteś zainteresowany swoim portretem numerologicznym, wejdź w zakładkę Analiza numerologiczna.